Pokhara en de Annapurna

Dag lieve mensen,
Allereerst is het weer tijd voor felicitaties. Lijn, van harte gefeliciteerd!!! Ik hoop dat je een mooie en memorabele dag hebt gehad, maar dat zal wel gelukt zijn in het prachtige Nieuw Zeeland;) En Opa Piet, ook u de beste wensen en heel veel plezier vandaag!!!

Dan nu mijn meest recente avonturen... Vorige week donderdag ben ik naar Pokhara afgereisd en toen ik in 'The mountain House' aankwam, kon ik meteen Jochem al om de nek vliegen. Het was geweldig om elkaar weer te zien (we hadden elkaar immers bijna drie weken moeten missen) en deze reunie moest uiteraard gevierd worden in Club Amsterdam!!! Na bier en bitterballen (jawel) hebben we een Astam thema feest voor twee gehouden. Kortom, een geweldige avond.

Vrijdag hebben we ons laten verwennen in de Beauty Parlor (schoonheidssalon) van het Job Training Centre. Dus dat was even lekker relaxen. 's Avonds was het weer tijd voor feest en hebben we weer heerlijk de beest uitgehangen. Simon was ook van de partij, dus ook dat was weer gezellig.

Zaterdag ben ik naar Simon gegaan en stond versteld van alle luxe op het Brittish Camp. Si heeft echt een prachtig huis, een heelijke douche (de enige luxe die ik niet kan missen), er komt drinkwater uit de kraan en hij heeft zelfs een bediende!!! Echt bizar om die verschillen tussen uiterst primitief en enorme luxe te zien. Maar ik moet zeggen dat ik het heerlijk vond om een weekendje in zijn wereld te leven. Si had een motor gehuurd en 's middags zijn we lekker op pad gegaan. We zijn nog bij Devi's Fall wezen kijken (watervallen), maar dat is tijdens de monsoon toch een stuk spectaculairder. 's Avonds zijn we exclusief uiteten geweest in een Frans restaurant 'Bistro Caroline' waar we een heerlijk drie gangenmenu hebben gegeten.. hmmmm!!!

Zondag was onze laatste dag samen. We hebben eerst gebruncht in een restaurantje in Lakeside en in de middag zijn we naar Doka Hill gelopen. Dat was wel bijzonder. Momenteel is de Brittish Army bezig met de selectie van nieuwe Ghurka's en een onderdeel daarvan is de hier welbekende "Doka-race", die de dag daarvoor was gehouden. De Ghurka's in spe vetrekken dan rond 5 uur 's ochtends om met een bepakking van 25 killo op de rug, als een gek de berg op te rennen. De snelsten deden dit binnen 40 minuten. Mij kostte het toch wel meer dan een uur. Simon had voor de gelegenheid ook een pakketje van 25 kilo in zn rugzak gegooid en nog kostte het me moeite om hem bij te houden. Maar ik moest natuurlijk bewijzen wat voor een bikkel ik ben;), dus mij hoorde je niet klagen!

Maandag begon voor mij weer een nieuwe uitdaging. Ik ben namelijk vijf dagen gaan trekken door de Annapurna. Ik ben bewust alleen gegaan omdat ik behoefte had aan rust en stilte, en ik kan zeggen: missie geslaagd. Ik had genoeg stof tot nadenken. Het afscheid van Simon viel me zwaarder dan ik had gedacht. Ik heb al die tijd dat we aan het 'daten' waren heel nonchalant over ons gedaan. Mensen hebben me vaak horen zeggen "we hebben het gewoon leuk samen, meer niet". Maar ik zal hem toch wel missen.

Maar goed, de trekking was echt geweldig en ik voel me inmiddels herboren! (Op de spierpijn na.) Maandag ben ik van Naya Pull naar Ghandruk gelopen. Zo gezegd een relaxt begin, ook al heb ik deze eerste dag al zo'n 800 meter geklommen. Onderweg had ik prachtig uitzicht over het Annapurna gebergte met een strak blauwe lucht op de achtergrond.

De tweede dag naar Ghorapani was fysiek het zwaarst en tevens de langste dag, eindigend op een hoogte van 2900 meter. Deze tocht bracht me recht door de jungle en ik heb prachtige watervallen en beekjes gezien. Ik ben zelfs nog yaks tegen gekomen!!! Die avond kon ik alleen niet slapen van de kou en ik moest halverwege de nacht weer eens naar de wc rennen. Tot overmaat van ramp voelde ik op een gegeven moment iets over mn buik heen trippelen, waarna het slapen echt onmogelijk werd.

De volgende ochtend ben ik om 4:45 uur opgestaan om de zonsopgang vanaf Poon Hill (3210 meter) te bekijken. Ik was helemaal gebroken toen ik boven aankwam, maar het uitzicht was het zeker waard. Gelukkig was Poon Hill mijn hoogste punt en de rest van de dag ben ik voornamelijk bergafwaards gelopen. Deze route, naar Tatopani, bracht me langs allerlei dorpjes en onderweg kwam ik allemaal kuddes geiten, buffelo's en ezels tegen. Dat was soms een beetje krapjes op de weg.

Tatopani betekend lekkerlijk 'warm water' en heeft z'n naam te danken aan de hot springs die daar te vinden zijn. En daar heb ik natuulijk goed gebruik van gemaakt!!! Er is niks zo verrukkelijk als na een lange dag lopen, lekker bij te komen in een warmwaterbad. Daarnaast was het ook erg gezellig, want naast een hoop andere trekkers waren complete Nepalese families daar aan het badderen. Ik vond het erg leuk om me daar buiten onder de kraan te wassen, met af en toe een Nepalees die behulpzaam een emmer water over je heen gooit. Ook had ik daar een leuk Duits meisje ontmoet die ook alleen aan het trekken was. Dus 's avonds hebben we samen gegeten.

De vierde dag ben ik naar Galeswhor gelopen. Het pad liep langs een rivier en kende relatief weinig hoogteverschillen. Onderweg was m'n gids nog even bezorgd omdat in dat gebied veel tijgers voorkomen. Ik vond dat persoonlijk wel spannend, ook al heb ik niet de behoefte om oog in oog met een tijger te komen staan. Uiteindelijk zijn we voornamelijk veel mooie vogels tegen gekomen;)

In Galeswhor was het festival van de zeven granen aan de gang - heeft iets te maken met vruchtbaarheid. Hari (mn gids) en ik zijn nog even het stadje ingegaan omdat er van alles te doen was, zoals een professioneel uitziende volleybal wedstrijd. Dat was erg leuk om te zien en daarnaast hebben we de lokale Vishnu tempel nog bezichtigd.

Na een heerlijke lange nacht slapen, vervolgde mijn trek naar Beni. Daar kwam ik eind van de ochtend aan en heb ik de bus terug naar Pokhara genomen. 's Middags heb ik met Jochem nog een bootje gehuurd. We zijn het meer over gestoken en zijn vervolgens naar de stupa gelopen die boven op een heuvel staat. Daar hadden we een prachtig uitzicht over Pokhara. Maar nu ben ik wel even klaar met al dat geklim en geklauter.

Nu zullen de Nepal kenners onder jullie waarschijnlijk iets missen in dit verhaal, namelijk de Maoisten. Maar er heeft zich dus een klein worder geschied: ik ben geen Maoisten tegengekomen! Vooraf werd de kans 99 % ingeschat dat ik ze tegen het lijf zou lopen. Laat ik nou tot die 1 % behoren!!! Maar ik vind het prima, scheelt me weer 1200 Rupee.

Nog even over de komende periode: morgen (zondag) ga ik terug naar Kathmandu. Maandag ga ik sinterklaas vieren met mn kinderen bij Hamro Niwas. Woensdag heb ik afscheid van de vrouwen van het tasjesproject. En donderdag vlieg ik naar Bangkok! Dan gaat deel twee van deze reis beginnen...