Een Zuid-Amerikaans ritme

Na ruim twee weken Buenos Aires is het geloof ik wel weer tijd voor een update. Tja, ik moet tegenwoordig ook huiswerk maken, dus het schrijven van verhalen kwam even op een laag pitje te staan. Het zijn twee enerverende weken geweest.

Door de weeks stonden de dagen in het teken van de Spaanse les. Ik had al snel een lekker ritme te pakken: om 8 uur ontbijten, 8:30 naar de metro bij Plaza Italia lopen, de subte pakken (metro) en daarna nog zo’n 8 blokken lopen naar Congreso, af en toe een demonstratie bekijken, en om 9:30 uur begon de les: eerst twee uur grammatica en daarna twee uur oefenen met converseren.

Het leuke van het ‘wat langer op één plaats zijn’, is dat je je eigen routines creëert en de stad echt leert kennen. Zo vind ik het heerlijk om ’s ochtend vroeg door de straten van Palermo te lopen, alle mensen naar hun werk te zien gaan in het drukke en zakelijke ‘micro-centre’ en op te gaan in de mensenmassa.

’s Middags had ik precies nog een paar uurtjes om wat te gaan doen: winkelen, naar het park gaan, rondlopen door één van de vele barrio’s (wijken) van BA, of gewoon lekker relaxen in de hostel, huiswerk maken, beetje kletsen met iedereen of uitgebreid gaan lunchen met Matthias. Van de week heb ik zelfs nog een fiets tour gedaan. Tja, je bent een Hollander of niet natuurlijk. Het was erg leuk om op deze manier de verschillende karakteristieke wijken van de stad een beetje beter te leren kennen. In La Boca – een arme, gevaarlijke, maar kleurrijke arbeiderswijk - heb ik nog even rondgelopen en gekeken naar de tango shows die hier op straat plaatsvinden (zie super kleurrijke foto’s).

Soms was het wel lastig om dit ritme vol te houden aangezien ik in een behoorlijk “party-hostel” verbleef. Nou hou ik best van een feestje, maar als je om 2 uur nog niet kan slapen vanwege toch wel erg harde muziek, wordt het toch iets minder relaxt.

Het weekend stond vooral in het teken van uitgaan. Maar naast het bezoeken van kroegen en clubs heb ik ook nog echt culturele dingen gedaan. Zo ben ik naar de beroemde begraafplaats Recoleta Cemetary geweest waar o.a. Eva Duarte Perron (Evita) begraven ligt. Dat is echt bizar. Deze begraafplaats voor de rich and famous staat vol met mausoleums en lijkt meer op een stad dan een begraafplaats. Je vindt hier enorme gebouwen waar meerdere generaties van families liggen.
Ook ben ik naar het Evita museum geweest. Zij was/ is een belangrijk historisch persoon voor Argentinië en daarnaast een prachtige en krachtige vrouw. Het raakte me echt om meer over haar leven te weten te komen. (En het is leuk om al die retro spullen te bekijken uit vervlogen tijden.)

Afgelopen woensdag ben ik met Matthias (CH) en Kronan (USA) naar Museo de Arte de Latinoamericano de Buenos Aires geweest. Daar was een expositie van Andy Warhol: super cool!!! Ik heb de originele Marilyn’s mogen aanschouwen. Daarnaast was het een super gezellige middag.

Oh ja, en... ik ben ook naar een voetbalwedstrijd geweest: River Plate vs Racing. Nu ben ik niet bepaald de grootste voetbalfan, maar het was wel echt een fantastische ervaring! Ik heb nog nooit zoveel extreem uitbundige mensen gezien.Dat was zingen en springen gedurende de hele wedstrijd. Ik denk dat het wel goed was dat ik toen nog niet zo goed Spaans sprak, want het ging er niet altijd even netjes aan toe.
Wat het voor mij nog leuker maakte was dat Juan met ons mee was. Hij is een enorme fan van River Plate en alleen al naar dat blije gezicht van hem te kijken was voor mij al geweldig. (River Plate had met 2-0 gewonnen.)

Gisteravond was ook weer een leuke ervaring. Jacob (Alaska, USA) die sinds deze week bij ons in de klas zit, had ons (ik + de Deense meisjes) uitgenodigd voor een feestje. Hij ging een BBQ verzorgen bij Argentijnse vrienden van hem. Gisteravond heb ik dus bij mensen thuis op het dakterras gezeten, heerlijk gegeten, lekkere wijntjes gedronken, allemaal leuke Argentijnse mensen ontmoet en mn Spaans een beetje kunnen oefenen. Dat was natuurlijk weer veel te laat geworden. Op zich geeft dat niet, behalve dan dat ik vanochtend vroeg een boot moest halen...

Maar, het is gelukt. Ik ben vanaf nu dus even in Montevideo, Uruguay! Zo op het eerste gezicht lijkt het me helemaal leuk hier, wat kleiner en intiemer dan BA. Maar daar zal ik in mn volgende verhaal zeker meer over vertellen.

Ik hoop dat jullie genieten van het winterweer. Toen ik hoorde dat er zoveel sneeuw lag, werd ik wel even jaloers. Nederland zal er vast mooi uitzien onder zo’n pak sneeuw. Van kerst krijg ik hier toch weinig mee en nu ga ik ook nog een witte kerst missen. Maar mij hoor je niet klagen hoor. Ik kan niet wachten totdat ik maandag op het strand lig. (Het was hier vanmiddag trouwens 34 graden.)

Groetjes en een dikke kerstknuffel,
Sas