Welcome to the jungle

Het is me dan toch gelukt: ik ben weggekomen uit Kathmandu. Deze stad is en blijft mijn hotel California. "You can check out any time you like but you can never leave."

Tot vandaag verbleef ik in Sauraha, een plaatsje in de zuidelijke provincie Chitwan dat in de terrai (laagland) ligt. Vanuit hier kun je gemakkelijk naar Chitwan National Park dat bekend staat om zn wild life. Ik ben meteen toen ik hier zondagmiddag aankwam op jeep safari gegaan. We waren nog geen 5 minuten in het park of we zagen al de eerste neushoorn. Er zijn hier behoorlijk wat neushoorns, maar vooral met zo’n jeep safari moet je een beetje gelukt hebben. Nou dat had ik dus, want ik heb er de eerste dag al twee gespot.

Mn verblijfplaats was the Unique Wild Resort, waar ik al eens eerder ben geweest. Deze trip had ik ongeveer in 5 minuten geregeld. Even Ajay aanspreken en klaar! Het is allemaal zo makkelijk hier, daar kan ik me nog steeds over verbazen. Maar goed, het is leuk om hier weer terug te zijn. En omdat ik hier destijds als vrijwilliger was en Ajay ken, zijn ze nog eens extra aardig voor me Daarnaast verblijf ik weer in goed gezelschap. Ik ben hier alleen naartoe gegaan. Marja zie ik weer in Pokhara. Zij is al vaker in Chitwan geweest en wilde nog wat langer in Kathmandu blijven. Eenmaal hier raakte ik al snel aan de praat met een Canadese vrouw van ongeveer mijn leeftijd, Marlies (Zwitserse ouders), en dat klikte erg goed. Ach, ik klets met iedereen tijdens het eten, wel zo gezellig. Maar Marlies was al snel mijn maatje geworden.

Maandag was echt weer een fantastische jungle dag die in het teken stond van olifanten... Toen ik wakker werd hoorde ik een enorme oerbrul. Toen ik uit mn raam keek, bleek dat er een olifant onder mn raam stond! Cool Het programma begon ’s morgens met een kano vaart: krokodillen gezien! Daarna werd de tocht te voet door de jungle voortgezet. Erg mooi dat oerwoud. De natuur hier is weer zo anders dan de rest van Nepal. Wat dat aangaat het het echt een divers land. Anyway, de jungletocht kwam uit bij het Elephant Breeding Centre. De grootste attractie hier is de tweeling. Het is hoogst ongewoonlijk dat een olifant een tweeling krijgt (en ze allebei overleven). Maar hier lopen dus twee ‘kleine’ olifanten rond van 11 maanden oud.
Vervolgens gingen we door naar de olifanten badplaats. Hier kunnen ze in de rivier badderen en drinken (een olifant drinkt +/- 100 liter water per dag). Het leuke is dat je met de olifanten kunt badderen. Dat heb ik vier jaar geleden ook gedaan. Geweldig. Eerst spuiten ze je nat met hun slurf en darna is het een soort rodeo: net zo lang blijven zitten totdat je er vanaf geslingerd wordt en in het water belandt. En dan er weer opklimmen. Erg leuk spelletje.

Na de lunch was het tijd voor een volgende jungle safari, maar dan boven op de rug van een olifant. De tocht an sich is al indrukwekkend, hoewel het wel wiebelt als een gek. Maar het mooie is dat je een missie hebt: neushoorns spotten. En dat is weer gelukt. Een moeder met kind. Daarnaast hebben we nog wat herten gezien en allerlei vogels. Helaas geen tijgers. Die zitten hier wel, maar de kans is wel heel erg klein dat je een tijger te zien krijgt.

Gisteren was ook weer een mooie dag. Wel wat relaxter. We begonnen met een bird watching trip. Nu geef ik verrekt weinig om vogels, dus ik zag het meer als een verfrissende ochtendwandeling. Mahendra kwam iedere keer weer met zn verrekijker: look, look. Lekker belangrijk, niet helemaal mijn ding.
De rest van de dag had ik voornamelijk voor mezelf. Dus wat doe je dan als echte Nederlander? Dan huur je een fiets. Het was een bumpy ride, want de wegen hier bestaan voornamelijk uit zand en kiezelstenen. Wel is dit een goede manier om wat van de (gecultiveerde) omgeving te zien en gevoel te krijgen bij het dagelijks leven hier. Het is oogsttijd en de graanvelden kleuren goudgeel. Prachtig om te zien. ’s Middags heb ik in mn bikini aan de oever van de rivier geluierd en een boek gelezen. Inmiddels ben ik echt poepie bruin, al moet ik zeggen dat dat voornamelijk mn gezicht, armen en voeten betreft. Het was dus tijd om mn witte buikje wat zonlicht te geven Verder ben ik nog naar het visitors centre geweest (soort museum) en heb ik genoten van een prachtige zonsondergang.

Nu zit mn tijd in Chitwan er alweer op. Vandaag ben ik naar Pokhara vertrokken, waar ik een paar dagen heb voordat Marja en ik aan onze trekking gaan beginnen. Ik heb besloten om niet naar Everest Region te gaan, maar om me bij Marja aan te sluiten. Everest komt nog wel. Een goede reden om weer terug te komen ; ) We gaan nu het eerste deel van de Annapurna Circuit doen, inclusief de Thorung La: een pas ter hoogte van 5416 meter! Het tweede deel van the circuit heb ik vorig jaar al gedaan, maar dan in tegengestelde richting. Vanuit Jomson (na de pas) vliegen we weer terug naar Pokhara. De pas zal wel een flinke uitdaging worden, maar we nemen de tijd. Voor die tijd laat ik nog wel even wat van me horen.