Namaste

Hier dan mijn allereeste bericht vanuit Nepal!!! Waar zal ik eens beginnen? De reis hier naartoe is goed verlopen. Alleen ik wist niet wat ik zag toe we in Bangladesh aankwamen. Je weet van te voren dat het daar armoedig is, maar om het met je eigen ogen te zien is weer heel iets anders. Wat dat aangaat ziet het er in Nepal een stuk beter uit. We hebben een paar uur geslapen in een vrij goed hotel in Dhaka. De kamer deed me denken aan Yap Yum, aangezien de aankleding geheel in het roze was. Maandag ochtend zouden we richting Kathmandu vertrekken, alleen hadden we wat vertraging opgelopen omdat onze vlucht gecanceld was. Uiteindelijk konden we een vlucht later nemen en viel het allemaal wel mee.

Eenmaal in Nepal aankomen was een verademing. De temperatuur was een stuk beter: nog steeds wel vochtig maar niet meer zo drukkend warm! Rene stond ons op het vliegveld op te wachten samen met Ilse, zij was twee dagen eerder al gearriveerd, dus we konden meteen door naar het hotel. Het hotel is eenvoudig maar goed. We hebben een dakterras met mooi uitzicht!!! Ik slaap samen met Ilse en Marja op een kamer. Dat is dus wel heftig met zn drieen, maar we kijken even hoe het gaat en als we behoefte hebben aan een eigen kamner dan is dat gewoon te regelen.

Gisteravond heb ik heerlijk gegeten in restaurant 1905. Rene is zakenpartner van dit restaurant en het dient voor ons als een soort thuisbasis. Ook het kantoor van Cross Borders / Stichting Veldwerk is daar gevestigd. Het is echt bizar als je daar komt. Je loopt Thamel uit (de toeristenwijk) en je hoort alleen maar getoeter en kabaal. Vervolgens ga je een straatje in en kom je uit bij een prachtig soort landhuis, omringd door water (de ganzen houden de wacht) en de tuinen zijn adembenemend!!! Vervolgens hoor je alleen nog maar de kraaien naar elkaar schreeuwen en lijkt het net alsof je ergens in de middle of nowhere verkeerd. Heerlijk!!!

Het is moeilijk om nu al wat over Kathmandu te schrijven. Voor zo ver, vind ik het een leuke stad en tja... heel aziatisch. Allemaal kleine drukke straatjes met heel veel winkels en uithangborden, wat je eigenlijk wel kunt verwachten. Maar omdat het voor mij de eerste keer is in Azie, is het toch wel een heel leuke en bijzondere ervaring. Daarnaast kan ik nog steeds niet helemaal bevatten dat ik hier echt ben. En niet alleen voor vakantie, maar voor een langere tijd. Maar dat komt vast nog wel.

Ik heb zojuist twee uur lang Nepalese les gehad. Echt.. waarom spreken ze hier niet gewoon Engels??? Wat een taal!!! Maar goed, namaste betekend hallo en kun je op ieder moment van de dag gebruiken (erg handig als je de rest niet kunt onthouden). Dan begrijpen jullie hierbij de titel van dit eerste reisverslag :D

Voor nu laat ik het even hierbij. Morgen gaan we voor vijf dagen naar Pokhara, dus volgende week kun je denk ik wel weer een update van me verwachten!!! Groeten uit Nepal!!!

En lieve vrienden uit Schiplui en omstreken: super bedankt voor jullie verrassingspakketje!!! Ik ga alles heel goed bewaren en ik zal veel aan jullie denken!!!